Een Belgische leeuw uit een mal van Blanc Garin & Guyot uit Givet (Frankrijk).

Na de nederlaag van Napoleon werd in Europa vrede gesloten. Dat gebeurde tijdens het congres van Wenen in 1815. De Belgische en de Nederlandse provincies werden toen in één staat verenigd. België kwam zo onder het bewind van de Nederlandse koning Willem I. Hoewel zijn economisch beleid voordelig was voor de Belgische burgerij, ontstonden er toch protesten, vooral onder de katholieken. Deze protesteerden tegen de inmenging van Koning Willem I in kerkelijke aangelegenheden. Maar ook de Liberalen waren ontevreden omdat zij de regering van Willem I te weinig vrijheid vonden bieden. Ook de verslechtering van de economie in 1828 speelde een rol om de gewone burgerij in opstand te laten komen. In 1828 verenigden de katholieke en de liberale burgerij van het toekomstige België zich om een gemeenschappelijk eisenprogramma op te stellen. Dit ging de geschiedenis in als het zgn. unionisme of het monsterverbond.

Op 23 september 1830 brak de revolutie uit in Brussel. De Brusselse opstandelingen kregen steun van vrijwilligers van buiten de stad. Door deze opstand scheidde België zich af van de noordelijke provincies. Het Voorlopig Bewind riep de onafhankelijkheid uit op 4 oktober 1830 en op 3 november van datzelfde jaar kozen 30 000 cijns- en bekwaamheidskiezers, kiezers die over geld en/of bekwaamheden beschikten, het Nationaal Congres. Het Nationaal Congres keurde op 7 februari 1831 een voor die tijd progressieve grondwet goed.

Op 4 november 1830 begon te Londen een diplomatieke conferentie die over de toekomst van België zou beslissen. De grote mogendheden erkenden de scheiding van België en Nederland. Leopold van Saksen-Coburg werd in 1831 de eerste Koning der Belgen. Pas op 19 april 1839 aanvaardde de Nederlandse Koning Willem I het scheidingsverdrag tussen Nederland en België.

In het wapen van België staat de Belgische leeuw. Deze verschilt van de Nederlandse leeuw doordat deze Belgische leeuw geen pijlenbundel in zijn linker poot en geen zwaard in zijn rechter poot vasthoudt (afbeelding 1). 

De Franse fabriek Blanc Garin & Guyot, die in Givet gevestigd was, waar de Maas uit Frankrijk België binnenstroomt, speelde in op de nationalistische gevoelens in België en maakte een pijp in de vorm van een Belgische staande Leeuw met daarop het jaartal 1830, het jaar van het uitroepen van de Belgische onafhankelijkheid. De fabriek werd op 16 juni 1834 opgericht door Jean-Claude Blanc Garin en Jean Baptiste Guyot. Toen Jean-Claude in januari 1837 overleed nam zijn weduwe Marie-Thérèse Leclercq de fabriek over en kocht zij het aandeel van Jean Baptiste Guyot. In juli 1837 nam Charles Blanc Garin de fabriek over. De catalogus uit 1838 is door Marie-Thérèse opgesteld en bevatte ca. 300 pijpmodellen. In die tijd had de fabriek, die de toen de naam droeg Vve Blanc Garin, 120 werknemers en produceerde volgens de catalogus 15.000 tot 20.000 pijpen per dag.

Op de hier afgebeelde pijp staat het merk Blanc Garin & Guyot A Givet. De pijp is dus kennelijk gemaakt voordat de weduwe Blanc Garin de fabriek overnam. De pijp is dus waarschijnlijk tussen eind 1834 en juli 1837 gemaakt.

De vorm van deze pijp in de vorm van een staande leeuw is bekend als een 'pipe-statuette.'

Catalogus Blanc Garin: in het catalogi archief op deze site.

Deze pijp van de maand is een uitzonderlijk groot en zwaar exemplaar. Het is een figurale pijp die doet denken aan de kleine kleipijpjes uit Ruhla, maar dan op het formaat van een presentatiepijp. De pijp is gemaakt van steengoed en afgewerkt met de typisch bruine steengoed glazuur. Aan de onderzijde van de pijp zit een zwaar handvat dat mogelijk gebruikt werd om de pijp op te laten rusten of om hem vast te houden.

Los van het formaat heeft deze pijp nog een apart aspect dat we, zij het sporadisch, ook kennen van andere pijpen in klei en meerschuim. Er zijn meerdere rookkanalen door de kop gestoken: bij de mond, de neusgaten en de oren. Dit betekent dat als de pijp gerookt zou worden hier eveneens rook uit komt, wat een apart effect geeft.

Er is nog een tweede voorbeeld van deze pijp bekend in een Spaanse collectie, maar er zijn een paar verschillen. Op de eerste plaats heeft die een lichter glazuur en zijn de oren, neusgaten en mond niet doorgestoken. Daarnaast zitten op de ketelrand twee scharnierpunten voor de montage van een deksel.

Vermoedelijk komen de pijpen uit Zweden, er zou een connectie zijn met de Höganäs steengoed fabriek in de gelijknamige plaats. De datering van deze fors uitgevoerde pijp ligt in de periode 1900-1925. De lengte van de bruine steengoed pijp 12.5 cm, de hoogte 18 cm en de breedte (zonder handvat) 8.5 cm. Het gewicht van deze fors uitgevoerde pijp is maar liefst 1.3 kilo.

Een bedevaartpijp als aandenken aan Hardenberg van de firma Wilhelm Klauer uit Baumbach in het Westerwald. Hardenberg is gelegen in het Bergisches Land, ten noorden van Wuppertal. Vooral in de tweede helft van de 19e eeuw, maar ook in de 20e eeuw was er een massale toestroom van gelovigen naar verschillende bedevaartsoorden. Bijvoorbeeld naar Kevelaar, Roermond (Onze Lieve Vrouw in ’t Zand), Sittard (O. l. Vrouw Van Sittard), Scherpenheuvel, Moresnet, Aken, Münster, Barweiler, Bornhofen, Heimbach, Kornelimünster en nog een aantal bedevaartsplaatsen meer. Vaak namen de pelgrims een souvenir mee van hun bedevaart. Een pijp met de voorstelling van het genadebeeld uit die plaats of kerk was als souvenir heel gebruikelijk. 

De pijp kan gedateerd worden aan het eind van de 19e eeuw of het begin van de 20e eeuw. De pijp is afkomstig uit een driedelige mal en is handbeschilderd in meerdere kleuren.

In Hardenberg vereren de pelgrims het Neviges-beeld van de Onbevlekt Ontvangen Maagd Maria. Het is een gravure in koperplaat met de afbeelding van de Moeder Gods, zoals beschreven in hoofdstuk 12 van de Openbaring van Johannes: "Een vrouw bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een krans van twaalf sterren".

De aanbeden Maria-afbeelding is eigenlijk een klein prentje, maar is tegenwoordig ook op een zuil in de kerk aangebracht. Het prentje komt uit gebedenboek Das Himmlisch Palm-Gärtlein van de jezuïet Wilhelm Nakatenus uit 1660. De bedevaart is ontstaan doordat In het franciscanenklooster te Dorsten in september 1680 de 32-jarige franciscaan Antonius Schirley aan het bidden was uit het gebedenboek met de koperplaat van de Onbevlekte Ontvangenis, toen hij meende een stem te horen met de boodschap: "Breng mij naar Hardenberg, daar zal ik vereerd worden". Zo werd op 20 juli 1681 de eerste steen gelegd voor de bouw van het klooster en vond op 25 oktober de eerste bedevaart plaats.

De pijp van de maand september is een vrij zeldzame bodemvondst, die te dateren is in het begin van de 18e eeuw. De pijp heeft een ovale vorm met hiel en naar de roker toe gericht is een mannengezicht afgebeeld met een snor en ringbaard. Op het hoofd een tulband met versieringen en oorbellen in de beide oren. Dergelijke versieringen zijn vrij algemeen bekend onder de noemer 'huzaren-pijpjes' of 'turkenkopjes'. Dat het hier om een 'huzaar' gaat wordt onderstreept door de tekst 'HOESAAR' die aan de onderzijde van de kop is aangebracht. 

Huzarenpijpjes zijn vanuit Gouda bekend vanaf het begin van de 18e eeuw maar of de oorsprong daar ook ligt is onbekend. De meeste van deze pijpen werden doorgaans als rondbodem uitgevoerd, dus zonder hiel en waarschijnlijk met korte steel. Ook in Gorinchem werden dergelijke pijpen gemaakt die vooral op de goedkopere marktsegmenten waren gericht. De Gorinchemse modellen zijn vaak wel uitgevoerd met een eenvoudige puntvormige hiel en hebben een iets meer gedrongen ketelvorm.

Wat de hier afgebeelde pijp bijzonder maakt zijn de duidelijk ovale vorm van de kop en de hiel waarin een merk, in dit geval de 'dubbele strik', gestempeld is en voorzien is van een Gouds wapenschild als bijmerk. Het merk 'dubbele strik' was tussen circa 1704 en 1756 in Gouda in gebruik bij verschillende pijpenmakers. Tussen 1721 en 1750, de periode waarin deze pijp gemaakt zal zijn, was het merk in bezit van Jan Pietersz. Valkenburg. Behalve de vorm en hiel(merk) is ook de tekst HOESAAR afwijkend ten opzichte van de meeste Goudse en Gorinchemse modellen. 

Er is slechts één ander (incompleet) exemplaar met deze versieringen en vormgeving bekend, maar uitgevoerd met het hielmerk Zeeuwse Rijksdaalder. Dit merk had tussen 1714 en 1798 verschillende eigenaren. Beide pijpen zijn duidelijk afkomstig uit dezelfde persvorm, dus deze zal in die periode van eigenaar gewisseld zijn.

referenties:

Duco, D. - Merken en Merkenrecht van de pijpmakers in Gouda, 2003.

Duco, D. - De Nederlandse kleipijp, 1987.

website F.J. Maijenburg: https://www.goudsekleipijpen.nl/bewerkte-pijpen-18e/huzaren-moriaankopjes-18e-eeuw

website claypipes.nl

Exemplaar met hielmerk de Zeeuwse Rijksdaalder, collectie F. Mayenburg (www.goudsekleipijpen.nl)

De pijp van de maand betreft een pijp die in 1980 in de binnenstad van Schiedam is opgegraven en werd gepresenteerd als een Jacob-pijp. De pijp vertoond gelijkenissen met de bekende Jacob-pijpen die in diverse formaten voornamelijk in Belgische en Franse pijpenfabrieken werden gemaakt. De pijp is vervaardigd door de firma Gambier in Givet, Frankrijk. Pijpen van deze firma worden In Nederland niet vaak als bodemvondst aangetroffen.  De in Schiedam opgegraven pijp draagt modelnummer 80. In de catalogi staat dit model niet afgebeeld maar in de nomenclaturenlijsten van de catalogi uit 1879, 1886 en 1894 staat dit nummer vermeld als ‘Rabbin, tête’. 

Het is een grote figurale pijp met gebogen steel met manchet. De tabaksketel is in de vorm van het hoofd van een man met lange baard die uitloopt in twee punten en een omhooglopende snor. De man heeft een bontkraag om zijn nek en draagt een muts met een kwast aan de achterzijde. De zijkant van de steel is versierd met roosjes en twee gestippelde medaillons waarin het modelnummer 80 aan de linkerzijde en ‘Gambier a Paris’ aan de rechterzijde. Aan de onderzijde van de steel is het merk ‘JG’ gestempeld. 

Het ontwerp stelt een rabbijn of rabbi voor, een geestelijk leider van de Joodse gemeente. Een rabbijn is een joodse geleerde die een expert is op het gebied van de halacha, de joodse wet. Rabbi is een oud-hebreeuwse term voor leraar. In Frankrijk werd in 1808 het Centraal Israëlitisch Consistorie van Frankrijk opgericht, waarbij er drie opperrabbijnen van Frankrijk werden benoemd, de eerste, tweede en derde opperrabbijnen.  Napoleon I benoemde David Sintzheim, toen president van het Groot Sanhedrin (Joods Hooggerechtshof) tot eerste opperrabbijn van het Centraal Consistorie, met Abraham Vita de Cologna en Emmanuel Deutz als tweede en derde opperrabbijn. 

Uit het feit dat de pijp niet in een fabriekscatalogus van Gambier is afgebeeld valt af te leiden dat hij geen grote populariteit genoot en daarom niet in grote hoeveelheden geproduceerd zal zijn. De hier afgebeelde pijp is dan ook het enige bekende exemplaar.  

Frankrijk, J. Gambier, ca 1870-1900. De hoogte is 7,2 cm en de lengte van de steel 3 cm.

Deze pijp van de maand is een bijzonder exemplaar gemaakt van hout. Hij heeft een bolle vorm met een hoog, taps toelopende deksel. De pijp is ingelegd met parelmoer, in de vorm van wapenschilden met tweekoppige adelaars. Aan de onderzijde van de pijp staan de initialen van de eigenaar: ‘F. A.’. De pijp is aan de voorzijde van de deksel gedateerd met 1818. De vorm van de pijp doet vermoeden dat deze is gemaakt in Slovenië.

Deze manier van decoreren is typisch voor de regio. Tot op de dag van vandaag zijn in toeristenwinkels pijpen te krijgen met parelmoer inlegwerk. Deze pijp van de maand staat niet op zichzelf, er zijn meerdere voorbeelden te vinden met vergelijkbare decoraties. Twee voorbeelden uit de collectie van Marieke de Haan-Hovingh laten sterke overeenkomsten zien met deze pijp.

De eerste is een pijp in dezelfde vorm, en met een vergelijkbaar hoog deksel en sluiting. Deze zilveren montering is gemerkt ‘Ljubljana’ en is iets recenter dan de pijp van de maand.

In dezelfde collectie bevindt zich ook een pijp met een Hongaars lobben model dat op dezelfde manier versierd is. Ook dit exemplaar lijkt iets recenter te zijn dan de pijp van de maand. Het is aan de hand van de zilvermerken niet af te leiden waar de pijp gemaakt is, maar het vermoeden is dat ook dit exemplaar uit Slovenië komt.

Verdere voorbeelden van dit soort versieringen zijn te vinden in de collecties van het Amsterdam Pipe Museum en de Rothschild collectie.

Deze maand een bijzondere tabakspijp van een afwijkend materiaal en ontwerp. De pijp is gemaakt van kunststof en heeft een zeskantige ketel en een rechte (helaas afgebroken) steel. De pijp dateert uit de jaren 1920-1935 en is gemaakt in een door het kubisme beïnvloedde Art-Deco stijl, zoals ook bij Bauhaus. Dit wordt veelal gekenmerkt door uitbundige kleuren, geometrische figuren, zigzaglijnen, en gestileerde vormen. Deze kenmerken komen ook terug in deze tabakspijp waarvan nog geen parallellen zijn gevonden. De onderkant van de tabaksketel en de steel is van een roodbruine kunststof en de bovenkant van de steel en de tabaksketel van ivoorwitte kunststof. De geometrische figuren rond de tabaksketel zijn uitgesneden en daarna ingelegd met blauwe kunststof. 

De pijp dateert uit de Roaring Twenties, toen de mode steeds uitdagender werd, met transparante stoffen, vleeskleurige glanzende zijde kousen, diepe decolletés, een blote rug, lange sjaals en een sigarettenpijpje. In deze jaren werd het voor vrouwen acceptabel om in het openbaar te roken en dat deden ze in stijl, met lange, extravagante sigarettenpijpjes of pijpjes van opvallend design, materiaal en kleur zoals de hier afgebeelde pijp. Een fraai voorbeeld van design uit de jaren twintig is te zien op het kunstwerk ‘Where there's smoke there’s fire’ uit ca.1920.

Veel kunststof pijpjes uit deze periode zijn bedoeld voor het roken van sigaretten, maar deze Art Deco pijp heeft een grotere inhoud en is gebruikt om gesneden tabak te roken. Een vergelijkbaar pijpmodel, van dezelfde vondstlocatie, is gemaakt van bruinrood bakeliet. 

De pijp is gevonden op een perceel langs de Ringdijk in Leimuiden dat tussen 1927 en eind jaren veertig gebruikt werd als vuilstort van de gemeente Haarlem. Naast de vele duizenden voorwerpen zijn ruim 800 voorwerpen gevonden die te maken hebben met het gebruik van tabak. Deze vondsten variëren onder meer van tabakspijpen, emaillen tabaksreclame, asbakken en kwispedoors tot porseleinen sigarettenhouders, sigarenknippers, tabaksdozen en aanstekers. Vrijwel alles wat vanaf het midden van de jaren twintig tot eind jaren veertig in de gemeente Haarlem werd gebruikt bij het roken en kauwen van tabak is op de voormalige vuilnisbelt teruggevonden. Het is de bedoeling een aparte publicatie te wijden aan dit rookgerei en aanverwante artikelen. Zo zijn er naast tabakspijpen ook veel bellenblaaspijpjes gevonden en klein aardewerk die door pijpenmakers als bijproduct werden vervaardigd.

Bert van der Lingen

Op dit moment worden er in het Cultuur Historisch Museum vele honderden van de hier gevonden voorwerpen tentoongesteld. Meer info hier.

Adolphe Thiers was premier van Frankrijk in 1836, 1840 en 1848 en vele jaren kamerlid en minister. Hij was niet alleen politicus, maar ook een vooraanstaand historicus. Door hem werd ondermeer tussen 1823 en 1827 een tiendelige Geschiedenis van de Franse Revolutie geschreven. Hij noemde het republikanisme van de Revolutie het centrale thema van de moderne Franse geschiedenis.

Hij was een tegenstander van keizer Napoleon III, die heerste van 1848 tot 1871. Na de val van Napoleon III, die gevangengenomen werd na de slag van Sedan, die Frankrijk smadelijk van Pruisen verloor en de afkondiging van de Derde Franse Republiek, werd Thiers de held van de monarchisten. Zij wonnen de verkiezingen voor een Nationale Vergadering. Op 17 februari 1871 koos de Nationale Vergadering in Versailles Thiers tot "hoofd van de uitvoerende macht van de Republiek". In die functie voerde hij vredesbesprekingen met de Duitse kanselier Otto von Bismarck. Aanvankelijk was Thiers Staatshoofd (eigenlijk een voorlopige president van Frankrijk) van 1871 tot 1873. Daarna heel kort de voorlopige president.

Een grote verdienste van hem was dat hij ervoor gezorgd heeft dat de Duitse troepen, twee jaar voordat dit was afgesproken, grote delen van Frankrijk verlieten. Zijn onderdrukking van de revolutionaire Commune van Parijs in 1871, waar geprobeerd werd een vorm van democratie gestalte te geven, leidde echter tot de dood van 35.000 inwoners van Parijs. Hij verloor zijn macht in 1873, toen generaal Patrice de Mac-Mahon de eerste volwaardige president van de Republiek werd.

De hier getoonde pijp is een portretpijp van Fiolet uit St-Omer en is in vier kleuren geëmailleerd. Het is een politieke pijp, waarmee je kon laten zien welke politicus je steun had. Dat Thiers zowel geliefd als omstreden was maakte dat Fiolet ervoor koos een portretpijp van hem op de markt te brengen.

Fiolet was een van de grootste Franse pijpen-producenten. Het bedrijf is al in 1763 opgericht door Thomas Fiolet. De fabriek bleef bestaan tot 1921. De hier getoonde pijp is vermoedelijk uit de periode waarin Thiers staatshoofd was (1871-1873). 

De pijp is stevig gerookt. Om plezieriger te roken en niet de harde keramische steel tussen de lippen en tanden te hoeven houden, is het uiteinde van de steel omwikkeld met een touwtje.

Deze maand aandacht voor een 17e eeuwse kleipijp die voorzien is van opvallend ruwe versieringen in de vorm van raderingen en een tweetal stempels. Deze versieringen zijn met de hand aangebracht nadat de pijp in de persmal was gevormd en voordat de pijp gedroogd en gebakken werd. 

De pijp is in eerste instantie geglaasd en na deze polijstwerkzaamheden zijn er relatief grove diagonale raderingen op de ketel aangebracht. Vervolgens zijn links en rechts op de zijkant van de ketel stempels met een fleur de lis afbeelding aangebracht. In eerste instantie ogen ze dermate slordig dat de benaming 'versiering' niet op zijn plaats is. Waarom zou een pijpenmaker de tijd nemen om de pijp met de hand na te bewerken op een manier die niet echt fraai of esthetisch verklaarbaar is?

Het steelfragment dat gelukkig nog aan de kop zit biedt hiervoor de verklaring. Vlak bij de plek waar de steel is afgebroken, blijkt de steel al eerder gebroken te zijn geweest, waarschijnlijk terwijl deze uit de persvorm kwam en nog niet helemaal droog was. De reparatie is uitgevoerd door de delen weer aan elkaar te klemmen en af te smeren met dunne klei. De reparatie zal niet fraai geoogd hebben en daarom besloot de pijpenmaker om de breuk te maskeren met extra raderingen, die als een soort 'plakband' in diagonalen rond de steel en ook ketel zijn aangebracht. 

Deze pijp heeft een hielmerk in de vorm van een monogram van de letters AA, met aan weerszijden een ster en een kroon erboven. Dit merk wordt toegeschreven aan de Goudse pijpenmaker Anthoni Allijn, die tussen circa 1630 en 1650 actief was. Hij heeft waarschijnlijk meerdere merken gebruikt. Zo zijn o.a. verschillende variaties van een AA monogram bekend, als ook een tweetal merken met de letters A en A geplaatst naast een afbeelding van resp. gekroonde en gekruiste degens, en een hart met pijlen daardoor heen.

De hier afgebeelde pijp is op basis van afmetingen en model gemaakt in de periode rond 1650 en gevonden in Rotterdam.

Opvallend is dat een soortgelijke gerepareerde versie van een kleipijp gemerkt met AA in Nieuwkoop gevonden is. Ondanks het feit dat kleipijpen in relatief goedkoop massagoed waren, was iedere pijp er blijkbaar een, en werd er niets weggegooid dat niet echt kapot was!

referenties:

Duco (2003) Merken en merkenrecht van de pijpenmakers in Gouda. Amsterdam. 

https://www.claypipes.nl/merken/letters/aa/

Deze bijzondere pijp van de maand verbindt oost en west. Van de meeste Europese pijpenmakers is het bekend dat ze ook oosterse modellen, zogenaamde tsjiboek pijpen maakten. Andersom is het echter een veel minder algemeen fenomeen.

Oost

Deze pijp, gemaakt van een fijne rode pijpaarde, en afgewerkt met engobe, goud en zilver is een product uit Tophane, Istanboel. Deze pijp, gemaakt door Hasan en gedateerd 1880 is van de allerhoogste kwaliteit. Dit is voor producten uit Tophane niet ongewoon, maar wat deze pijp buitengewoon maakt is het model.

West

De pijp heeft niet een van de traditionele tsjiboek vormen, maar een model dat duidelijk herkenbaar is als een Centraal-Europese manchet pijp. Het gaat hier om een pijp met cilindrische ketel en steel insteek, met geornamenteerde, verstevigde randen. Dit model is typisch voor producten uit Tsjechië, maar is ook gemaakt in bijvoorbeeld Oostenrijk.

Met dit soort modellen richtten de Turkse pijpmakers zich rond 1900 op de westerse markt. De verkoop op de eigen markt liep in die tijd sterk achteruit, maar op de Europese markt was er nog wel vraag naar de duurdere en hoogwaardige Turkse producten.

Voorbeelden

Op de afbeelding staat de Turkse pijp naast een drietal Centraal-Europese pijpen staan. Deze pijpen zijn gemaakt door Karol Zachar (Tsjechië), A. Hammer (Tsjechië) en Anton Ress (Oostenrijk). 

Deze maand een Amerikaanse portretpijp van admiraal George Dewey (1837-1917) uit de tijd van de Spaans-Amerikaanse oorlog. Hij werd bekend door zijn zege in de Slag in de Baai van Manilla in 1898. Van zijn eigen manschappen kwam in deze slag niemand om. Het nieuws van de overwinning maakte George Dewey tot een grote held in de Verenigde Staten. In 1903 werd hij geëerd met de rang van ‘Admiral of the Navy’, de hoogstgeplaatste graad in de Amerikaanse marine. Hij was de eerste en enige in de geschiedenis van de Verenigde Staten die deze rang ontving.

De pijp draagt als merk ‘The Buckwheat Trade Mark’. Dit was het merk van de William Demuth Company uit New York. Op andere exemplaren dan de hier afgebeelde pijp, staat in het metalen busje een driehoek met de letters WDC, de afkorting van William Demuth Company. De pijp komt ook voor met een schuin naar boven lopende steel. Op de steel staat pure rubber. William Demuth (1835-1911) is in Duitsland geboren. Met 16 jaar kwam hij naar de Verenigde Staten zonder een cent te bezitten. Na een serie kleine baantjes werd hij aangesteld als klerk bij een importeur van tabak in New York. In 1862 richtte hij zijn eigen zaak op. Dit bedrijf werd een van de belangrijkste groothandel- en detailhandelszaken ter wereld in pijpen, rokersartikelen en tabak. Het is echter zeer de vraag of Demuth kleipijpen vervaardigde in de tijd dat deze pijp op de markt kwam. Vermoedelijk is de pijp gemaakt door de pijpenmakerij van Charles Kurth Co. uit Brooklyn, New York, welke in 1911 werd overgenomen door American Clay Pipe Works. 

De deze maand uitgelichte pijp is maar liefst 17 cm hoog en gemaakt om als etalage-stuk in de winkel vitrine van een pijpen- en/of tabakszaak te dienen, maar bijvoorbeeld ook als pronkstuk tijdens een tentoonstelling of beurs. Hoewel de pijp dus niet specifiek gemaakt is om uit te roken zijn er wel gerookte exemplaren bekend.

De pijp is gemaakt door de Noord Franse firma Gambier, waarvan meerdere etalagepijpen bekend zijn, die echter geen van allen in de fabriekscatalogi zijn opgenomen.

 De meeste zijn tussen circa 1860 en 1880 gemaakt. De ketel toont een afbeelding van een bebaard en besnord mannengezicht met tulband en een ketting om zijn nek. Een kleiner, regulier formaat van een pijp met dezelfde afbeelding is bekend onder catalogus nummer 748, genaamd 'Pacha'. De pijp wordt ook omschreven als 'Balthazar', de zoon van koning Nabonide, van het Nieuw-Babylonische Rijk, die heerste tot 539 voor Christus. In dat jaar kwam Babylon in handen van de Perzen en bij de inval zou Balthazar om het leven gekomen zijn. 

Balthazar staat bekend als een bon vivant en gaf regelmatig grote en uitbundige feesten hetgeen mogelijk de reden is dat op de onderzijde van de kop een afbeelding van een Bacchus of Sater kop met rondom wijnranken is afgebeeld. De pijp is uitgevoerd als een manchetpijp waar een aparte steel in de manchet aan de achterzijde gestoken diende te worden. Aan de rechter voorzijde van de buste is de pijp gemerkt met de initialen van de firma, JG. Op basis van de uitvoering van dit merkstempel is het goed mogelijk dat deze uitvoering van de pijp van voor 1860 stamt.

Om de enorme omvang van de pijp weer te geven is ernaast een Frans pijpje met man en tulband geplaatst, dat een hoogte heeft van 2,6 cm. Dergelijke kleine pijpjes stonden bekend als 'mignonettes' of, in het geval van de hier afgebeelde pijp, van de firma Dutel Gisclon, als 'pipe jouet'.

Meer informatie over de firma Gambier en haar producten: www.gambierpipes.com