Pijp van de maand maart
Deze maand een portretpijp van Robbert Burns uit de periode 1930-1955, gemaakt bij John Pollock & Co in Manchester.
Robbert Burns was de bekendste Schotse dichter en schrijver van liederen die hij in zijn moedertaal, het Schots, geschreven heeft. Iedereen kent zijn gedicht ‘Auld Lang Syne’. Burns die leefde van 1759-1796 begon met het schrijven van gedichten in 1783. Hij werd geboren in een arme boeren familie, maar kreeg wel een goede opleiding. Zijn eerste bundel werd in 1786 onder de naam ‘Poems, Chiefly in the Scottish Dialect’ uitgegeven. Hij werd vooral beroemd in Schotland en ter ere van zijn nagedachtenis wordt op zijn verjaardag, die nog jaarlijks door Schotten over de hele wereld gevierd wordt (Burns Supper), traditioneel een haggis (hét traditionele Schotse gerecht: schapenorganen gemengd met wat andere ingrediënten en dan gekookt in een schapenmaag) geserveerd, die ceremonieel onder begeleiding van doedelzakmuziek naar de tafel wordt gebracht. Burns werd van zijn poëzie niet rijk en moest zelfs terugkeren naar de boerderij van zijn ouders.
Edward Pollock begon in 1879 een pijpenmakerij in Manchester. Dit werd één van de drie grote pijpenmakerijen in Manchester met enorme exporten naar Amerika. Het bedrijf bleef drie generaties lang pijpen produceren. In 1990 sloot Edwards kleizoon het bedrijf. De hier afgebeelde pijp stamt uit de periode tussen 1930 en 1955, toen het bedrijf van Pollock al lang over haar hoogtepunt heen was. De kwaliteit van de afwerking is vrij slecht. Ook de gebruikte klei is grof van samenstelling. Vaak werden deze pijpen gelakt, zodat de slechte kwaliteit niet opviel.
Pipe of the month march
This month we highlight a pipe with the potrait of Robbert Burns, which was made by the company John Pollock & Co in Manchester between 1930 and 1955.
Robbert Burns was one of the most famous and well-known poets and writer of songs in his mother tongue, Scottish. Everyone will know his poem 'Auld Lang Syne'. Burns lived between 1759 and 1796 and started writing poetry in 1783. His parents were famers and not very well to do but they managed for Robbert to get a good education. His first bundle, titled 'Poems, Chiefly in the Scottish Dialect', was published in 1786. His fame and appreciation rose quickly, especially in Scotland. Every year on January 25th, his birthday, Scots all over the world will celebrate and commemorate Burns with a so called 'Burns supper' consisting of the traditional Scottisch 'Haggis' dish served to the table with traditional bag pipe music. Burns' poetry never made him a rich man and at a certain point in his life he was even forced to return to his parents farm.
In 1879, Edward Pollock established a pipe factory in Manchester which quickly grew to become one of the three big pipe making establishments in that city with large export business to the United States. For three generations, the company was active until 1990 when Edwards grandson decided to close it. This months pipe was made between 1930 and 1955, a period that already marked the decline of the business. The quality of the pipe's finishing is rather poor, as is the quality of the pipe clay that was used. These pipes were often lacquered in order to mask their poor quality.
Pijp van de maand februari
Deze keer een zwaar doorgerookte pijp van de Zenith, Firma P. J. van der Want Azn. uit Gouda. Het is een in een gipsen mal gegoten pijp die geglazuurd is. Voordat deze pijp geglazuurd werd is de pijp met de hand beschilderd. De Zenith heeft heel weinig handbeschilderde pijpen gemaakt. De enige andere pijpen van de Zenith, die gegoten en handbeschilderd zijn, zijn zover bekend, twee souvenirpijpen van Marken.
Het hier afgebeelde pijpje is een souvenirpijpje van Hoek van Holland. Als tekst op de pijp staat daarom ook 'Souvenir Hoek van Holland' geschreven. Opvallend is dat aan de zijkanten van de voorstelling groene driehoeken geschilderd zijn. Dit is een Art Deco versiering en hiermee is de pijp te dateren in de periode rond 1920. De Zenith begon pas met de productie van handbeschilderde gegoten pijpen in 1917. Op de pijp is een huis afgebeeld, dat niet specifiek overeenkomt met een bekend bouwwerk in Hoek van Holland. De steel is met een metalen busje verbonden met de kop met daarop de naam van de fabriek: ‘Zenith’. De kop van het pijpje is slechts 2,7 cm hoog en het was vermoedelijk een shagpijpje.
Pipe of the month february
This months highlighted pipe is a heavily smoked one, made by de factory Zenith, Company P.J. van der Want Azn. from Gouda. It's a slib cast pipe, made in a plaster mould. It has been decorated and then glazed. Not many of such pipes are known from Zenith. Only two other similar souvenir pipes are known, both made for the town of Marken.
This months pipe has the text 'Souvenir Hoek van Holland' and will have been made as a souvenir sold in the town. The decorations in the form of the green coloured triangles on both sides of the image are characterics of the Art Deco period, and date this pipe in the period around 1920.
Zenith started production of such models in 1917 and this pipe shows a fairly generic handpainted house, which does not seem to have a specific relation with Hoek van Holland. The stem is connected to the bown using a metal tube which carries the factory name 'Zenith'. The bowls height is only 2,7 cm which would be a size fitting a shag pipe.
Pijp van de maand januari
De eerste pijp van de maand is een uitzonderlijk pijpje uit het Westerwald bij Koblenz. Het Westerwald was vanaf de 16e eeuw het belangrijkste ceramische centrum van Duitsland. Iedereen kent de blauw-grijze potten, die in Nederland werden aangeduid als Keuls aardewerk. Deze naam is ontstaan omdat de schepen die uit de richting van Koblenz kwamen, in Keulen ‘last moesten breken’. Dat betekende dat deze schepen hun lading verplicht over moesten laden op een ander schip en belasting moesten betalen. Een goede inkomstenbron voor Keulen.
Naast gebruikskeramiek zijn in het Westerwald ook eeuwenlang pijpen gemaakt van klei. De kleivoorkomens van witbakkende klei waren ook van belang voor de Nederlandse pijpenmakers, die daar veel klei vandaan haalden.
Het hier afgebeelde pijpje is een klein sigarenpijpje met een houten steel. Om de steel en de kop van het pijpje zit een rood touwtje om ervoor te zorgen dat steel en kop bijeengehouden werden. Het touwtje eindigt in en een kwastje voor de versiering.
De pijpenkop is gemaakt van ongesinterde klei, het zogenaamde ‘Steingut’ en is oxiderend gebrand. Dat betekent dat de temperatuur tijdens het bakken niet hoger kwam dan 1050 tot maximaal 1240 graden en dat door deze relatief lage temperatuur en door de samenstelling van de klei, de kleideeltjes niet met elkaar versmolten. Hierdoor bleef de scherf poreus. Dit in tegenstelling met het ‘Steinzeug’ waar de kleideeltjes door de hogere temperatuur wel aan elkaar smolten. De kop van het pijpje is polychroom beschilderd en geglazuurd met een loodvrij alkali-boor-silicaatglazuur en behoort, vanwege de gebruikte kleuren tot het zogenaamde ‘Elfenbein Steingut’.
Pijpen van Steingut en Steinzeug komen beide voor, maar zijn zeer weinig gemaakt vanwege de slechte rookeigenschappen.
De versiering van de pijpenkop past in de periode van het Historismus, een stroming aan het eind van de 19e eeuw waarbij teruggegrepen werd op vroegere kunststromingen. In dit geval de Renaissance. De datering is rond 1900. Op de kop staan een man met een sigaartje in zijn mond en een vrouw afgebeeld. Beide in een ovaal. Het pijpje heeft een hoogte van slechts 3,8 cm en een doorsnede van 1,5 cm.
Pipe of the month januari
The first 'pipe of the month' for this new year is a remarkable pip from the German Westerwald region near Koblenz. Since the 16th century, the Westerwald has been the most important ceramic region of Germany. Who has never seen the blue-grey pots and cans, in the Netherlands describes as 'Cologne pottery'. The pottery was not made in Cologne, but all ships coming from the Koblenz region were obliged to 'break cargo' in Cologne, which meant that the cargo needed to be loaded onto another ship and taxes could be charged. A solid source of income for the city.
The Westerwald was also the region where for several centuries, clay pipes were made. The pipe clay which was harvested in the region was also very popular with Dutch clay pipe makers who imported large quantities from the region.
The pipe we highlight here, is a small cigar pipe with a wooden stem. The stem and the bowl are connected by a thin piece of red rope, which has the function of keeping bowl and stem together. The rope has a small tassel and the end for decorative purposes.
The pipe's bowl is made of stoneware, the so called 'Steingut'. This stoneware was fired at temperatures between 1050 and 1240 degrees, a relatively low temperature, which prevented the clay to 'melt' and the final product to remain penetrable. The pipe has been painted in multiple colors and glazed. The colours used are characteristic for the so called 'Elfenbein Stoneware'.
Pipes made of this material are known, but fairly scarce as they generally do not have the most comfortable smoking characteristics.
The decorations on the bowl are exemplary for the period known as 'Historismus', a late 19th century trend that favoured earlier art. In this case the Renaissance. The pipe will have been made around 1900. The bowl has portraits of a man with a cigar in his mouth and a woman, both placed in ovals. The height of the bowl is only 3.8 cm and the diameter is 1.5 cm.
